ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΕΙ Η ΡΟΥΤΙΝΑ.

Ενα αηδόνι πού κλαίει μπλέ μελάνι Δημιουργός: aggelos sigalas, aggelos sigalas στήν αγορά τών Αθηνών θά λέν Αγάλω. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Κοίταξα άπ τό παράθυρο έξω στήν κάψα τού καλοκαιριού. άσπρες νυφάδες παρασυρμένες απ΄τόν αέρα τά σκέρτσα τού χιονιού. Ό Θησαυρός τών λέξεων σου χθές μέ άφησε άφωνο . μιά παντομίμα ένα φτηνό παραμυθά ένα παλιό μεγάφωνο. Καί ήρθες μέ φορεσιά κουάλιτι πού λές εσύ καί τό χερούλι γύρισες ν΄ακούσεις κάποιον ήχο. κι΄αυτό άπό τά παλιά έξύπνησε καί σούπε κάποιο στίχο. Γιά μένα αύτά τά μικρά πράγματα πού στό χαρτί έχεις γραμμένα . είναι άνάσα στά παραμύθια μου απ΄όνειρο παρμένα . Κοίταξες έξω απ΄τό παράθυρο δέν είδες χιόνι είδες τήν πραγματικότητα . καί ντράπηκες . σέ τρόμαξε τής καθημερινότητας ή βοή. καί έσβησες τά γράμματα τούς πήρες τή ζωή. Κρίμα!! άν στό δικό μου κόσμο ζεις έξω χιονίζει. !!!! Δημοσίευση στο stixoi.i

ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥς ΒΛΕΠΩ.

ΑΚΡΙΒΕΙΑ ; ΠΟΥ;

Κύριοι είτε το θέλετε ειτε οχι ακρίβεια δεν ύπάρχει .
και για αύτό δεν ειναι καιροί για τέτοια γραφτα΄
κάποτε αρχίζω και αναπολώ επί καραμανλισμού.
γινόντανε τής πουτάνας που λέμε. απλησίαστα τά πρόβατα.
ή πρόβατο ή αρμάνι αγόραζες τό ίδιο και τό αύτό .
κάποτε οι συνταξιούχοι και τα γερόντια πουλούσαν τά νεφρά τους για
να τά αγοράσουν. kalό ε το  διάβασα σέ μιά εφημερίδα και ν α πουμε και του στραβού\
τό δίκιο δίκιο εχει .
τώρα πολύ μούγκα αδελφέ. πολύ μούγκα. κάποτε οπως γράφει ή εφημερίδα
μέ κομμένη ανάσα παρακολουθούσαμε από που είναι προέλευση θυμάστε;
τή λέγαμε; βουλγαρία ειναι καί βάζουν ελληνικές σφραγκίδες. τώρα τή κάνουμε;
τά παίρνουμε και μέ την εγκριση τής γλυκιάς μας κυβερνησης .
τώρα τά πάντα ειναι ίδια εχουν μείνει ίδια από τότε. οχι παίζουμε
να μας ζήσης αμερικανάκι  παππαντρέα που μας έβγαλες από τήν στενωπό . 

ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΑΚΟΥΩ. ΤΑ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΜΟΝΟΣ.