Συνάντηση από τά παλιά . Σαν παραμύθι πάντα   |  |
| | καλησπέρα της καρδιάς μου φίλοι. |
| |
Μά τό Θεό για ναυτικός δεν έχω δεί σειρήνες ......
Καί νόμιζα πώς πέθαναν στου Οδυσσέα τόν καιρό
εχάθηκαν και εκείνες .
Εκάθησα στήν πέτρα ...
Εκεί στήν πρωίμη δροσιά εκεί και τ΄οραμά σου ......
Ισως πάλι να μην είναι ......
λείπει τό άρωμά σου.
Καί μου μιλά μήν κλάψω
τήν γέφυρα απ΄την ζωή στό θάνατο
τώρα να τήν περάσω .
Τί νά προσφέρει ή ζωή μικρή ασημαντότητα
αυτή ζητά να λάβει ..........
Ό θάνατος μέσ΄τήν αιώνια φωτιά
γιά μιά στιγμή τήν κάβει .
εκεί στήν πρώιμη δροσιά σε δυό δροσοσταλίδες ....
κι άν ναυτικός δεν είχα δεί μέσα σε δύο σταλαγματιές
μέ βρήκανε εκείνες .
Δέν είχα ούτε σχοινιά, ούτε συντρόφους .
|
|
|
|
