Κάποιος φίλος μου είπε ένα ανέκδοτο και μου άρεσε τόσο γιατί
ητανε πνευματώδες αλλά και άλλο τόσο γιατί ητανε σπιρτόζικο .Αύτό το τελευταίο
ητανε που με έκανε να το δημοσιεύσω .
Πάντος ζητώ και συγνώμη αν θίξω κάποιους που κρατάνε τους τύπους
.
Κάποτε λέει συναντήθηκαν δύο φίλοι που είχαν χρόνια να
βρεθούν …….
Ο ένας μηχανικός και ό άλλος γιατρός τώρα στο επάγγελμα …
Γεια σου Νίκο αδελφέ γειά σου γιαννη φίλε μου πόσα χρόνια ρε
φιλάρα ….
Κάτσε λίγο λέει ο γιατρός εχω μια δουλίτσα αν μπεί κανείς
μέσα κανε τον γιατρό θα
Θυμηθούμε τά παλια με τις πλάκες μας … ανοίγει την πόρτα και
φεύγει …
Ρε΄τον Νικόλα τη πολιτέλεια σκέπτεται ο Γιάννης κοιτώντας τά
ροζιασμένα χέρια του …
Επάνω λοιπόν στην σκέψη μπαίνει ενας πελάτης γιατρέ μου
γιατρέ μου χάνομαι δεν μου κάνει κούκου ρε γαμώ το … κατσε κάτσε του λέει ο
Γιαννης αποφασίζοντας να κάνει τον γιατρό ένα ένα λέγε τι τρέχει;
Λοιπόν στα τριάντα μου έριχνα δέκα κάθε μέρα …
Τι λές ρε θηρίο λέει ο Γιαννης … Μετά συνεχίζει ο
πελάτης στα σαράντα μου έριχνα πέντε κάθε
μέρα και τώρα στα πενήντα άστα γιατρέ μου τίποτα …
Τίποτα λέει ό Γιάννης παίζοντας τον ρόλο του γιατρού ….
Τίποτα γιατρε΄μου τι έχω λέτε….
Εεεε.. είναι πασιφανές αγαπητέ μου του λέει ο Γιάννης …
ΟΤΑΝ ΈΡΙΧΝΕΣ ΤΆ ΔΕΚΑ
ΈΚΑΨΕς ΑΡΧΙΔΙ…………
