Σελίδες

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 15

ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ .

              ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
>
>
>                             Μετά από ενημέρωση που είχα από φίλο γεωπόνο,
> σάς μεταφέρω τα παρακάτω:
>
>
>                             Ο Έλληνας έχει μια μανία να τρώει λευκό
> εισαγόμενο μανιτάρι από την Πολωνία γιατί πιστεύει ότι επειδή είναι λευκό θα
> είναι και πιο αγνό (!)...
>
>
>
>                             Δείτε, λοιπόν, τι συνεπάγεται αυτό:
>
>                             Τις δύο εβδομάδες των γιορτών, πουλήθηκαν 200
> τόνοι εισαγόμενου λευκού, μπαγιάτικου μανιταριού, ψεκασμένου με φορμόλη &
> χλωρίνη (για να παραμένει άσπρο), και ωφελήθηκαν 2 εταιρείες γερμανικών
> συμφερόντων.
>
>
>                             Κατά το ίδιο διάστημα, πουλήθηκαν 30 τόνοι
> ολόφρεσκου (ημέρας) & πλήρως βιολογικού μανιταριού Πλευρότους, που παρήχθηκε
> από 45 μικρές οικογενειακές γεωργικές μονάδες, οι οποίες, μαζί με τους
> εργαζόμενους εκεί, έδωσαν «ψωμί» σε πάνω από 300 ελληνικές οικογένειες.
>
>
>                             Εάν συνέβαινε το αντίστροφο, τότε αντί για 45 θα
> ζούσαν 300 μονάδες και συνολικά, μαζί με τους εργαζόμενους, πάνω από 4000
> άτομα!!!!
>
>                             Αυτό είναι ένα απλό μάθημα γεωργικής οικονομίας
> αλλά πολλαπλασιάστε το επί 5.000 ή 10.000 για να δείτε τι γίνεται και στους
> άλλους κλάδους της γεωργίας.
>
>
>                             Και όλ' αυτά επειδή οι Έλληνες δεν γνωρίζουν ότι
> το «λευκό» μανιτάρι από την Πολωνία παράγεται πάνω σε κοπριά κότας και, για
> να φαίνεται λευκό όταν έρχεται στην Ελλάδα (στην καλύτερη περίπτωση 5 ημερών
> μπαγιάτικο), ψεκάζεται με χλωρίνη & φορμόλη, ενώ το πλευρότους απλά
> καλλιεργείται σε καθαρό ελληνικό άχυρο και είναι τελείως βιολογικό!!!
>
>
>
>                             Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να προωθήσετε αυτήν
> την πληροφορία και στους δικούς σας γνωστούς...
>








--
Χριστίνα