Σελίδες

Σάββατο, Ιουνίου 22

ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ .

ΔΑΚΡΥΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΡΩΜΑ ΜΠΛΕ

ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ.







Κοίταξα άπ τό παράθυρο έξω στήν κάψα τού καλοκαιριού.
άσπρες νυφάδες παρασυρμένες απ΄τόν αέρα τά σκέρτσα τού χιονιού.


Ό Θησαυρός τών λέξεων σου χθές μέ άφησε άφωνο .
μιά παντομίμα ένα φτηνό παραμυθά ένα παλιό μεγάφωνο.

Καί ήρθες μέ φορεσιά κουάλιτι πού λές εσύ καί τό χερούλι γύρισες
ν΄ακούσεις κάποιον ήχο.
κι΄αυτό άπό τά παλιά έξύπνησε καί σούπε κάποιο στίχο.

Γιά μένα αύτά τά μικρά πράγματα πού στό χαρτί έχεις γραμμένα .
είναι άνάσα στά παραμύθια μου απ΄όνειρο παρμένα .

Κοίταξες έξω απ΄τό παράθυρο δέν είδες χιόνι είδες τήν πραγματικότητα .
καί ντράπηκες .
σέ τρόμαξε τής καθημερινότητας ή βοή.
καί έσβησες τά γράμματα τούς πήρες τή ζωή.

Κρίμα!!

άν στό δικό μου κόσμο ζεις έξω χιονίζει. !!!!

Δευτέρα, Ιουνίου 3

ΠΑΝΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ..... ΧΤΥΠΑ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΣΟΥ.... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ .... ΕΙΣΑΙ ΑΥΤΟΣ Η ΟΧΙ

Ποιοί μέ χρώμα γκρίζο ξαναγύρισαν να δώσουν χρώμα στίς ιδέες μας ;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΓΑΛΑΣ.




ΑΛΗΓΟΡΙΑ .

Θυμάμαι ήταν τότε τό λιοντάρι της Νεμέας
οταν το κυνηγήσαμε μαζί έγώ και ο Ηρακλέας

εγώ ισχνός και αδύνατος ισος με τήν φαρέτρα.
μέ δυσανάλογα κορμί και ήθος .
καί το κεφάλι μου εφτανε στού Ηρακλή το στήθος

ψηλός ευθυτενής μπροστά το ρόπαλο κρατούσε
καί στής Νεμέας τά βουνά πού το θεριό
έσύχναζε εκείνος οδηγούσε .

καί συναντάμε τό θεριό σε μιά ρεματιά
ήταν το μόνο ζώο.Βασιλιάς χωρίς αγγέλη.
σε ταπεινούς αγόρευε και στίχους ν΄απαγκέλει

ευθύς μέ τίς σαιτες μας του ερίξαμε θυμάμαι
μά το θεριό δεν εδειξε αυτές να τ΄ενοχλάνε .

κι ο Ηρακλής το ρόπαλο το απεχθές κραδαίνει.
κι ο βασιλιάς του λόγου το κίνδυνο κατάλαβε
στό σπήλαιο τό διαμπερές γιά να κρυφτεί πηγαίνει .

το κυνηγά ό Ηρακλής κι εγώ σιμα αν τύχη να βοηθήσω.
αδύνατος ή σύλληψη έβγαινε από πίσω.

καί στίψαμε τήν κεφαλή καί σκέφτηκα και είπα
αν ειναι δυνατόν τής διαφυγής να κλείναμε τήν τρύπα .

κοτρόνια εβάλαμε κλαδιά θυμάμαι πολλά χρειάστηκε
να γδύσω.
στήν τρύπα μπροστά που το θεριό τήν εκανε από πίσω.

κι οταν το εργο τέλειωσε τ΄αρπαξε ό Ηρακλέας
καί με λαβή θανάσιμη το ΄τέλειωσε ώς ήθελε
ό δόλιος Εύρισθέας .

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΥΨΗΛΩΣΑ ΕΓΙΝΑ ΗΡΑΚΛΕΑΣ..

Αυτά δεν τά λέω εγώ τά λέει ό Μύθος
πού συνηθες δύο σημασίες εχει .

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΠ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ.

ΠΑΕΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΛΙΦΤΙΝΚ.