ΕΙΝΑΙ ενθαρυντικό εχθές εγινε το σώσε στήν πλατεία Αριστοτέλους από τους Μακεδόνες . γιατί ; για τό σφράγκισμα τών ζώων που επιβάλει ή παγκόσμια κυβέρνηση. ας μας αφήσουν οι νεοαμερικανοί ας ειναι αυτοί ζώα σφραγκισμένα από αυτούς που κυβερνώνται εμείς το πολύ πολύ να πεθάνουμε ή ζωή ειναι λίγη θά μας ακολουθήσουν και αύτοίσε λίγο. πάντος πρέπει να δωθούν συγχαρητήρια στόν δεκαευτάχρονο μέ τον λόγο του. ΜΑς ΟΔΗΓΗΣΑΤΕ ΣΤΉΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ . ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ. ΑΥΤΑ ΕΙΠΕ . ΜΗΠΩς ΣΑς ΘΥΜΗΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΗΠΩς ΤΟΥς ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΥς ΟΤΑΝ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ.;;;
Μια κουκίδα, στον παγκόσμιο χάρτη των γεγονότων και της καλοσμιλεμένης μας ιστορίας. Μια πατρίδα, φτιαγμένη από πάθη, μίση και φιλοσοφία. Ένα κομμάτι γρανιτένιος βράχος που πάνω του σκάνε του πλανήτη τα κύματα, δακρύβρεχτα, σαρκαστικά ιερόδουλα τέρατα της υποκρισίας και του κομπασμού. Άδικα εκεί…στην κορυφή του βράχου, πανάρχαιοι σοφοί ισορροπούν τους κίονες μιας δικιάς τους Ακρόπολης. Το φως που στεφάνωσε με την περίμετρο την ιστορία του κόσμου…το ίδιο φως… τρεμοκαίει ακόμα στον τρίποδα της Πυθίας εκεί.....στον ομφαλό της γης. Πανάρχαια πνεύματα, που έσκαψαν τη γη, έκαναν να ξεφυτρώσουν ρίζες… και έγιναν δεντριά για να ταϊσουν με σοφία και πολιτισμό την ανθρωπότητα. Ριγεί ο βράχος και τα μάρμαρα δακρύζουν… στα λόγια και τις πράξεις σήμερα των σοφιστών. Ευλογημένα δέντρα, γιομάτα καρπούς, μεστώσατε κάτω από ίσκιους γιγάντων, ποτισμένα από διαλογισμό και περηφάνεια. Αυτή εδώ η γης…δεν έθρεψε…. μπάσταρδους και τρομοκράτες… ούτε κάπηλους και παραπλανητές της ιστορίας της. Γνήσιοι απόγονοι αρχέγονης φυλής, που επιβίωσε στη δίνη των καιρών…. παραπλανώμενοι ανά τον κόσμο….ξωμάχοι, ανακαλύπτουν το ‘γνώθι σ’αυτόν’. Δεν είναι τα προϊόντα μιας μεταλαγμένης φύσης ούτε τα νόθα μιας πατρίδας…. που εξευτελίζεται και μπλοκάρεται στα δόκανα ανιστόρητων γελοιοτήτων. Κι αν παρασέρνεται κάθε φορά. στα ρεύματα του Καιάδα….. όσο κι αν πνίγει τα παιδιά της στα ορμητικά νερά του μαθαίνει να σκέφτεται…. πως να σωθε
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΕΓΩ ΤΑ ΑΡΧΙΣΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΥΓΝΩΜΗ.
ΜΕ ΞΕΓΕΛΑΣΑΝ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΙΚΑΝΟς ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΕΙΝΑΙ ενθαρυντικό εχθές εγινε το σώσε στήν πλατεία Αριστοτέλους από τους Μακεδόνες .
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί ;
για τό σφράγκισμα τών ζώων που επιβάλει ή παγκόσμια κυβέρνηση.
ας μας αφήσουν οι νεοαμερικανοί ας ειναι αυτοί ζώα σφραγκισμένα από αυτούς που κυβερνώνται εμείς
το πολύ πολύ να πεθάνουμε ή ζωή ειναι λίγη θά μας ακολουθήσουν και αύτοίσε λίγο.
πάντος πρέπει να δωθούν συγχαρητήρια στόν δεκαευτάχρονο μέ τον λόγο του.
ΜΑς ΟΔΗΓΗΣΑΤΕ ΣΤΉΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ .
ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΝΗΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΑΞΙΩΝ.
ΑΥΤΑ ΕΙΠΕ .
ΜΗΠΩς ΣΑς ΘΥΜΗΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΗΠΩς ΤΟΥς ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΥς ΟΤΑΝ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΜΑΧΗ.;;;
διαβάσατε το ΣΥΡΟς TODAY ΤΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΤΟ ΕΦΑΓΕ ΣΗΜΕΡΑ Ο Γιώργος παπαντρέου.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ήθελα να ξέρω πρόβειο ήτανε κύριε πρωθυπουργέ.;;
ΑπάντησηΔιαγραφήRe: ας, από **Ηώς**, φωτεινή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρχικό μήνυμα:
telika χαθήκαμε.
Μια κουκίδα, στον παγκόσμιο χάρτη των γεγονότων
και της καλοσμιλεμένης μας ιστορίας.
Μια πατρίδα, φτιαγμένη από πάθη,
μίση και φιλοσοφία.
Ένα κομμάτι γρανιτένιος βράχος
που πάνω του σκάνε
του πλανήτη τα κύματα,
δακρύβρεχτα, σαρκαστικά
ιερόδουλα τέρατα της υποκρισίας
και του κομπασμού.
Άδικα εκεί…στην κορυφή του βράχου,
πανάρχαιοι σοφοί ισορροπούν τους κίονες
μιας δικιάς τους Ακρόπολης.
Το φως που στεφάνωσε με την περίμετρο
την ιστορία του κόσμου…το ίδιο φως…
τρεμοκαίει ακόμα στον τρίποδα της Πυθίας
εκεί.....στον ομφαλό της γης.
Πανάρχαια πνεύματα, που έσκαψαν τη γη,
έκαναν να ξεφυτρώσουν ρίζες…
και έγιναν δεντριά για να ταϊσουν με σοφία
και πολιτισμό την ανθρωπότητα.
Ριγεί ο βράχος και τα μάρμαρα δακρύζουν…
στα λόγια και τις πράξεις σήμερα των σοφιστών.
Ευλογημένα δέντρα, γιομάτα καρπούς,
μεστώσατε κάτω από ίσκιους γιγάντων,
ποτισμένα από διαλογισμό και περηφάνεια.
Αυτή εδώ η γης…δεν έθρεψε….
μπάσταρδους και τρομοκράτες…
ούτε κάπηλους και παραπλανητές της ιστορίας της.
Γνήσιοι απόγονοι αρχέγονης φυλής,
που επιβίωσε στη δίνη των καιρών….
παραπλανώμενοι ανά τον κόσμο….ξωμάχοι,
ανακαλύπτουν το ‘γνώθι σ’αυτόν’.
Δεν είναι τα προϊόντα μιας μεταλαγμένης φύσης
ούτε τα νόθα μιας πατρίδας….
που εξευτελίζεται και μπλοκάρεται
στα δόκανα ανιστόρητων γελοιοτήτων.
Κι αν παρασέρνεται κάθε φορά.
στα ρεύματα του Καιάδα…..
όσο κι αν πνίγει τα παιδιά της
στα ορμητικά νερά του
μαθαίνει να σκέφτεται….
πως να σωθε
aggelos sigalas είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπη Φεγγαρι Μαργαριταρι
ΔΕΣΜΙΟς ΤΗς ΑΓΑΠΗς.
Mαργαριτάρια μάζευε καί ήξερε πώς ζούσε
χρόνια πολλά τά μάζευε και χρόνια κολυμπούσε.
καί ήρθανε πολλοί καί τέλειωσαν
τά ασπρα μαργαριτάρια
αδειασε ή θάλασσα καί ό
Αγγελος έμάζευε φεγγάρια .
Νύχτα επεσε στήν γή
και άνθισε ή άγάπη .τό ποιό λαμπρό φεγγάρι
τό σπανιώτερο τής θάλασσας μαύρο μαργαριτάρι.
Μετά τήν τόση λάμψη . λέει τό παραμύθι
οτι ό Θεός εθύμωσε λιγάκι .
που ό Αγγελος δεν μάζεψε και τούτο
σκιά έκανε τόν Αγγελο στό νέο φεγγαράκι.
γιά αυτό μέ τήν πανσέληνο κοιταξε
ψηλά τήν ομορφιά τήν χάρη . καί μία σκιά.!!!!!.
κάποιος που αγάπησε δέσμιος στό φεγγάρι.
26 ΜΑΡΤΊΟΥ 2011 11:31 Μ.Μ.
ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΣΧΟΛΊΟΥ