Διάβαζα ένα πολύ καλό βιβλίο του jostein Gaarder
Έλεγε τά εξείς λίγα.
Η λογική και ή συνείδηση μπορεί λέει να συγκριθούν με
Τους μυς του ανθρώπινου κορμιού .
Όταν δεν τους χρησιμοποιούμε χαλαρώνουν και αδυνατίζουν .
Ο νούς μου πάλι ο βρώμικος που πήγε ρε γαμώτο
Στο ΓΙΩΡΓΑΚΗ Μας ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ Μας
ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΤΗ ΑΣΚΗΣΗ τους ΈΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΜΩΡΕ.!!!!!
Αλλά τέλος πάντων λέω συνείδηση υπάρχει συνείδηση ;
Ή συνείδηση είναι ή ικανότητα του να αντιδράς στο καλό και
Στο κακό στο δίκαιο και το αδικο .
Ο Σωκράτης ελεγε ότι την συνείδηση την εχουμε μέσα μας και ότι είναι
Έμφυτη λέει στον ανθρωπο .
Εγώ θα διαφωνίσω θα πάρω το μέρος των σωφιστών που λέει ότι
Το περιβάλλον το οποίο ζούμε καθωρίζει και τη γνώμη για το κακό
Ή καλό σωστό ή λάθος . όχι ότι είναι ιδια σε ολους τους ανθρώπους
Όπως έλεγε ό μεγάλος.
Αν πάλι εχει δίκιο ό μεγάλος Σωκράτης τότε φτάνουμε στο αρχικό σχόλιο
Ότι ναι μέν ύπάρχει αλλά πρέπει να την γυμνάζεις για να φανεί .
EXEIS ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ ΜΕΓΑΛΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΓΙΩΡΓΆΚΗ ΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΕΚΑΝΕ ΧΑΧΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΑ .....ΧΑ ....ΧΑ....ΧΑ.....
Πολλοί στό παρελθόν προσπάθησαν να ενώσουν τήν επιστήμη και τήν πίστη στόν θεό .
ΑπάντησηΔιαγραφήένας μεγάλος ήτανε στόν Μεσαίωνα ο θωμάς ο Ακινάτης.
Αυτός είπε τά εξής .
Ενα μέρος τό γνωρίζουμε μέ τήν βοήθεια τής λογικής και τής έρευνας και περιγράφει τό ζωικό και φυτικό βασίλειο φέρνοντας για παράδειγμα τόν Αριστοτέλη .
ενα δεύτερο μέρος τής αλήθειας το αποκαλύπτει
ό Θεός μέ τήν βίβλο.
δηλαδή οτι ή πρωταρχική αίτία που κινητοποίησε τά πάντα ήταν ο θεός .
έτσι αρχιζε ο Αριστοτέλης αλλά δεν περιέγραφε τελείως τόν Θεό .
τόν Θεό και τήν πίστη τόν έγραφε ή βίβλός.
Τωρα θα μου πείτε τό πράγμα θέλει συζήτηση αλλά μήν ξεχνούμε τόν Πρωταγόρα οταν τόν ρώτησαν αν υπάρχουν θεοί που είπε οτι .
Δέν μπορώ να πώ τίποτα γιατί πολλά πράγματα με εμποδίζουν να διαμορφώσω γνώμη . οπως ή συνομία τής ανθρώπινης ζωή καί ή ασάφεια του θέματας.
Αυτός ο ανθρωπος που ομολογεί οτι δεν ξέρει αν ύπάρχει Θεός ονομάζεται ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΗΣ.
Ο Γυιός Της Πυρας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.
Και είπανε να σκάψουνε να ρίξουνε τόν βράχο .
δεκάδες κάρα τίς στάχτες τής παραμονής
τους μετέφεραν .
Ενας κόσμος μέ ψήγματα ιδεών χωρίς
πρότυπα. Παιχνίδισμα σκιών στήν
σπηλιά τού Πλάτωνα .
Καί τώρα μέ χρώμα γκρίζο
ξαναγύρισαν , να δώσουν χρώμα
στίς ιδέες μας σκοτώνοντας τό
αηδόνι αφήνοντας στήν θέση του
τό μονότονο τραγούδι της
δεκαοχτούρας .
Επιλογή τους λάθος .
τόν ήχο της καμπάνας θά έπρεπε
να ακούσουν . εκεί στόν ομφαλό τής γης
οι μούσες δεν πεθαίνουν .
ένα τραγούδι για πολλούς πού
τραγουδάει ένας αυτός πού τόν
καλούν από παλιά πρωτόπλαστο
από πέτρα.
καλημέρα στούς στοχαστές του στίχου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤά δύο δάκρυα χαράς
πού μου είχαν μείνει
τά έδωσα σέ φίλους
Γιά τήν εμπιστοσύνη
πού μου έδειξαν.
Γιά τούς αλλους αύτά
που μού έμειναν ειναι
μόνο δάκρυα λύπης.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΓΑΛΑΣ
πατριδα Μαργαριτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΉΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ
Απ΄τήν φτωχή μου γειτονιά αντρες σοφίας επέρασαν
που ως τά πέρατα της γής τήν δόξα και τήν λεβεντιά τίς γνώσεις τους εκέρασαν .
Τώρα της δόξας οι περγαμηνές της φτωχής μου γειτονιάς
κοιμούνται ....κοιμούνται...κοιμούνται..
Χάνονται στό βάθος τού μυαλού και τής καρδιάς μου
καί κοιμούνται ...κοιμούνται ....κοιμούνται......
Τώρα ίσως τά παιδιά μου της περγαμηνές τής δόξας δέν θυμούνται .
καί κοιμούνται ...και κοιμούνται .... και κοιμούνται.....
εγώ σιγοψυθιρίζω .... σε γνωρίζω από τήν κόψη ....
Στής γειτονιας μου τά σοκάκια κάποιος κάποια προχωρά .
παράξενα τά ρουχα παράξενα μαλλιά
Ακολουθούν τήν Αρμονία τού Ααρών .
δέν κοιμούνται ....δεν κοιμούνται... δεν κοιμούνται ...
αύτοί οι παράξενοι με τά μαλλιά δεν παυουν να θυμούνται
καί θυμούνται ....και θυμούνται ..... και θυμούνται........
Α! ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ
ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΣΒΥΟΥΝΤΟ ΟΙ ΜΙΣΗΤΟΙ
Τόν εθνικό μας υμνο μωρέ τραγουδάτε
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ....ΜΗΝ ΞΕΧναται.....μην ξεχναται.
ζητώ συγνώμη από τόν Σολωμό . αν δέν ξερεται γιατί; ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΤΕ ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΤΕ .
Koμάτι από την ναυτεργατική .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ ή ανεργία θερίζει και γινεται εφιάλτης για τούς ναυτεργάτες . οι δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού σε παρασκηνιακές μυστικές συμφωνίες που έκαναν μέ τόν ομιλο ΛΟΥΗ και τό υπουργείο μείωσαν σε 68 από 100 ναυτεργάτες τή σύνθεση του κρουαζιερόπλοιου crystal και έπεται συνέχεια . ξυπνάται μωρέ κοβοντε χιλιάδες θέσεις εργασίας .
και Ό ΥΠΟΥΡΓΌς ΝΑΥΤΙΛΙΑς Ο ΓΙΑΝΝΑΚΗς ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗς ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗς ΓΕΙΤΟΝΙΑς ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙ ΔΥΟ ΛΟΓΙΩΝ ΑΧΥΡΑ .
ΚΑΙ ΑΥΤΟς ΑΠΟ ΠΑΤΕΡΑ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ .
ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΨΑΞΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ .
ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑς.
φιλοσοφία
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημιουργός: aggelos sigalas, aggelos sigalas
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Τό ξέρω ποιητές πώς δεν σας πιάνω
μά μιά αλήθεια πείτε μου κι ύστερα ας πεθάνω.
είδες ποτέ σου τόν θεό ;
τήν είδες τήν αγάπη;
όποιος δέν είδε τό χρύσό
δεν ξέρει τό χρυσάφι.
μά όσα κι αν λέω τό ξέρω .
δέν θ α σάς πείσω
αφού ή καρδιά χωρίς να δώ
λέει καί έγω εσάς να ακολουθήσω .
λοιπόν ανάψτε ποιητές φωτιά
σε ολες τίς αλάνες
καί καψτε τίς ίδέες μου
καί πές τε ήταν σφάλματα αύτές
καί πέστε ήταν πλάνες .
Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-09-2010
Τελικά οταν κοιτάξεις τήν ιστορία οτι εχουν πεί οι αρχαίοι ελληνες φιλόσοφοι αυτά ειναι τά αλλα ειναι αναμασήματα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ας αρχίσουμε με ενα παράδειγμα .
Ειπε ό Νεύτων και ό Γαλιλαίος οτι τά πάντα ειναι σχετικά εκτός από τά μαθηματικά δηλαδή ;
λές οτι ενα μήλο ειναι ξινό . εντάξει για αλλους ειναι ξινό και για αλλους τους φαίνεται γλυκό
ενώ στά μαθηματικά ενα και ενα κάνουν δύο και δεν αμφισβητείται .
αυτό λοιπόν τό είπε πολλά χρόνια ο μεγάλος ελληνας φιλόσοφος Πλάτωνας .
υποστήριζε οτι αυτά πού βλέπουμε ήταν απλά αντίγραφα και οτι ύπάρχει ενας χώρος όπου ύπάρχουν τά πάντα τά πρότυπα δηλαδή πού δεν αμφισβητούνται αύτά που κάποτε ή ψυχή θά βρεί
και βάσει αύτόν φτιάχνωντε και τά ύπόλοιπα .
αύτά λοιπόν δεν μπορούμε να πούμε οτι ειναι λοξά ή στραβά ειναι τέλεια και δεν αμφισβητούντε από κανέναν .
έτσι μετά οι επόμενοι φιλόσοφοι εβαλαν πάνω σε αύτές ΄τίς βάσεις και τό λιθαράκι τους αλλά ή βάση ήταν αύτών αύτών που ήταν οι πρόγωνοι μας και που είμαστε υπερήφανοι . ας κάνουμε πράγματα να τους τιμάμαι λοιπόν .
όπως μήν αφήνουμε αλλοδαπές φιλές νά μας παραχαράκτουν τήν ιστορία μας .
ετσι ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΚΟΥς .
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΛΗΝΕς.
Ανασα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημιουργός: aggelos sigalas, aggelos sigalas
Μία άνασα στοίχοι.
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Εκάθησα να΄γράψω . Οί στοίχοι μου φαντάζουν κάπως έτσι . θά κλέψω μερικούς στοίχους.
Βρέχει καί χιονίζει καί τό μάρμαρο ποτίζει .Μπορεί να μήν είναι διαμάντια άλλά είναι δικοί μου στίχοι
μικρές πετρούλες πού έχουν πάρει μόνο τήν λάμψη τών διαμαντιών άπό τούς στοίχους μερικών άπ΄έσάς . θαυμάσιους πραγματικά .δέν είναι μόνο αύτό βρέχει καί χιονίζει καί τό μάρμαρο ποτίζει .
ΑΣΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ. άσε τό μυαλό σου να σέ ταξιδέψει μέσα σ΄αύτούς .Νομίζω μεγάλο
ρόλο παίζει τό όχημα πού σέ ταξιδεύει . κλείσε τά ματια πρέπει να άφουγκραστής .
Τό νερό πέφτει σέ πίδακες σηκώνοντας μικρά συνεφάκια ζέστης άπό τά σπλάχνα τής μάνας γής
πού προσπαθούν νά γίνουν βροχή ίσως , ίσως χιόνι πού πεφτονας θά καλύψει τά άσπρα άπρόσωπα κρύα μάρμαρα .... παρασύρθηκα . Άπλές λέξεις πού μέ αύτές θέλω νά πώ τή έζησΑ
όσο τό φεγγάρι ρίχνει τό δανεικό του φώς . ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΘΆ ΓΙΝΕΙ ΗΛΙΟΣ.
Αφρισε τό κύμα χτύπησε τό πηδάλιο
έτρεξε τό γερασμένο σκαρί
τό κύμα είναι άγριο .
κουνήθηκε ή πρύμνη τρίξανε οί λαμαρίνες καί έγώ κουράγιο
ή νύχτα μαύρη μόνο τό κύμα τό άπόκοσμο άσπρο .
σταγόνες βροχής πέρασαν τό σπιράγιο .
καί έγώ κρατώ στό στήθος μου τίς άναμνήσεις σου.
τά λόγια πλέον ειναι πεζά καί μακρινά
τήν αίσθηση αύτού τού κόσμου χάνεις
καί ή ζωή κυλά στά σκοτεινά θαρρείς πώς θά πεθάνεις
όχι θαρρείς έπέθανες .
μά νά κι΄αλλη ζωή αρχινά καθώς τό φώς νικά τήν σκοτεινιά
ή πλώρη πήρε τόν ανήφορο
δύο άκτίνες είναι αρκετές άγάντα άναθαρίσαμε .
ώς τόν έπόμενο άφανισμό ξανά
τώρα εμείς νικήσαμε .
αγγελος ΣΙΓΑΛΑς Ό ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΟς
Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-07-2010
φιλοσοφία .3 . Ή γέφυρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημιουργός: aggelos sigalas, aggelos sigalas
στό φίλο μου καράβα.τόν άπιστο.
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
Βλέπεις εκεί ψηλά τ΄αστέρια
ειναι ψυχές.
λόγια πού κάποιος μούλεγε
σάν νάτανε εχθές .
και πώς εκεί ψηλά θά πάς ;
εκεί δεν πάνε όλες οί ψυχές
θά πρέπει ν΄αγαπάς .
καί κοίταζα ψηλά ολα τά αστέρια
ολη νύχτα μαγεμένος ξημέρωσε
και ήρθε ή αύγή και βγήκε ό ήλιος.
κοίταξα τριγύρω να δώ έάν μαζί ακόμα
ήτανε ό φίλος.
και ρώτησα ξανά .
ήλιος πώς θά γεννώ .;
αν θές ήλιος εκεί ψηλά νά γίνεις
στήν γή σάν περπατάς βαθιά
τά αχνάρια σου νά αφήνεις.
Μά εγώ εχω τήν γνώση δεν
θα πιστέψω οτι ποτέ αυτά εγώ
θά κάνω .
οσος καιρός και να περάσει μεχρι
πού να πεθάνω.
έτσι απάντησα
ξέρεις
ανάμεσα στήν πίστη και τήν
γνώση
υπάρχει μία γέφυρα ίσως αύτά
τά δυο ή γέφυρα όταν τήν βρείς μπορεί
να΄τά ενώσει.
αυτά ηταν παλιά οσο κι΄αν έψαξα
εγώ τήν γέφυρα δεν βρήκα .
εμεινα μονάχα μέ τήν γνώση.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-12-2010