Σελίδες

Κυριακή, Απριλίου 17

ΕΜΕΙς ΟΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Εχω κάτι μέσα μου και θά ήθελα να τό βγάλω θά ηθελα να μου πείτε και εσείς μέ τόν τρόπο σας αν ειμαι σωστός ή πέφτω έξω .
Λοιπόν τό πράγμα εχει ώς εξής .
Μου σύστησαν ενας καλός φίλος το έκανε αύτό .
εάν είχα τίποτα παλιά ρούχα ή σεντόνια έάν ήταν δυνατόν νά τά έδινα σέ κάποιο άσυλο ανιάτων .
και τόκανα .
τά μάτια μου είδαν δυστυχία πού δεν εχω δεί αλλη φορά . τά ρούχα γίνανε ανάαρπαστα κάτι μπισκότα που είχα πάρει για αύτόν τόν σκοπό εξαφανίστηκαν στό λεπτό γιατί δέν ήταν και πολλά .
Καί έπειδή σκεπτόμενο όν ειμαι και εγώ κάθησα και σκέφτηκα τους γιατρούς χωρίς σύνορα που τρέχουν γύρο τόν κόσμο να κάνουν τί ναί τί ; όταν στό ίδιο τους το σπίτι ύποφέρουν και αύτοί δραπετεύουν να δώσουν τίς υπηρεσίες τους αλλού . ΒΡΕ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΆ ΣΑΠΙΑ ΠΙΑ.
Μας μιλούν για τά παιδάκια τής αιτης τών τρίτων κόσμων. ΔΕΝ ΜΑς ΧΕΖΕΤΕ .
Μέ βάζει λοιπόν σε σκέψη γιατί τό κάνουν αύτό όταν αύτοί που ύποφέρουν ειναι ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑς
ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΑΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΧΑΖΟΥΛΗς ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΦΟΡΕΜΕΝΟ ΕΧΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΤΗς ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ. 

1 σχόλιο:

  1. και κέρδισε ή ζωή

    Δημιουργός: aggelos sigalas, aggelos sigalas

    μήν εισαι ονειροπόλος.

    Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

    Εφυγες και τά πήρες ολα
    δεν εχω κάν σκοινιά τό ονειρο να δέσω .

    Ενα ονειρο που στήν καρδιά ειχε ξεχαστεί
    σε μιά μικρή γωνιά του χθές .

    μικρούλη ήταν άλλωστε
    εγώ μεγάλα ονειρα δεν εκανα ποτές .

    Στό ψέμα χτυπήθήκαμε
    μαζί στού ονείρου τήν σκηνή
    και στό ονειρο ακόμα νικήτρια ξανά
    εβγήκε ή ζωή .

    νικήτρια δεν βγαίνει ή αγάπη
    στό καναβάτσο τή ρίχνει ή ζωή
    νά ακουμπήσει πλάτη.


    αλλά πάντα τά ονειρα επιτρέπονται.
    στους ονειροπόλους .

    Δημοσίευση στο stixoi.i

    ΑπάντησηΔιαγραφή