ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΗ.

ή ιστορία πρέπει να φυλαχτεί Δημιουργός: aggelos sigalas, aggelos sigalas στούς φίλους μου μέ σημασία αν κάποιον παράλειψα δεν επεται οτι δεν τον αγαπώ. Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Πήρα τόν γαιδουράκο μου και έτσι ξεκίνησα διαλέγοντας κορυφές σε αγριο βουνό . Μέ τήν αύγή στό πρώτο πέταγμα του τσαλαπετεινού. θαρώ πώς ακουγα τόν μελιστάλακτο τό φλοίσβο. καθώς τούβλο τό τούβλο τά κάστρα του εφτιαχνε ο Μελλάς ήξερα οτι ό Αλντεμπαράν τό πρώτο του ταύρου αστέρι ήταν εκεί ακόμα καί στό φώς τής ήμέρας. ή φιλοσοφία του Σκούφου κάτω από τούς ήχους του κανταδώρου έδιναν ψυχή στό χαραγμένο τοπίο. απόμακρος κάποιος μηχανοδηγός μιλούσε μέ τραγούδια κάποιο απρόβλεπτo οπως και το όνομά του ήταν το συναπάντημα μαζί του .κράταγε τόν κριντέρα απ΄τήν μιά τόν ασπιγκον απ΄τήν αλλη. κάπου εκεί στό μονοπάτι από ατόφιο μάρμαρο ύπήρχε ένα μνήμα χωρίς λουλούδια δεν ύπήρχαν λουλούδια τό στόλιζαν μαργαριτάρια πού τρέχαν απ΄του καράβα τά μάτια. τόν ελπήνορα τόν αλιρο και Γιάννη ποταμιάνο συνάντησα μαζί σέ κήπους τών βουνών θυμάμαι. κι΄ο ήλιος επροχώρησε ήρθε τό μεσημέρι τόν Ηρακλή συνάντησα νά κάθεται σε βράχο αψή σκληρό και αγριο . οχι δεν κρατούσε ρόπαλο κρατούσε μία πένα ό ήλιος επεφτε και κάπου εκεί στό δείλη κατέβηκα απ΄τό βουνό . και ήταν μεταμόρφωση !!!! άτι βαρβάτο έγινε ό γαιδαράκος .!!!!!! και σκάβω μέ τά μπράτσα μου και θάβω ιστορίες πρίν πέσει τό σκοτάδι. Σκύλο θυμίζω τήν τροφή να εχω για μετά . Τόν άλιρο έχω μάρτυρα. γαιδαράκος =ιδέες χαραγμένο τοπίο =σελίδα.χαρτί πού γράφω. Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2011