Λόγω του προβλήματος της χώρας μας , και εννοώ τήν κρίση που μάς οδήγησαν οι κυβερνώντες,δεν περνα΄μέρα που νά μήν γράψουμε κάτι σχετικό για να τους βρίσουμε .
Είπα λοιπόν να κάνω μιά εξαίρεση .
Σήμερα λοιπόν δεν θά τά δώ όλα μαύρα και θά προσπαθήσω να γελάσω γράφοντας αύτά που μου συνέβησαν. Καί οι γνωστοί που διαβάζουν αύτά που γράφω, θα γνωρίσουν και τά πρόσωπα που πήραν μέρος στό συμβάν και ελπίζω να γελάσουν λίγο μαζί μου.
Πολλές φορές ή ζωή ... οχι πολλές φορές πάντα ή ζωή ειναι μιά παράσταση και φυσικά πρωταγωνιστές είμαστε εμείς οι άνθρωποι που παίρνουμε μέρος .... εμείς και στό δράμα .. μακρυά από εμάς , αλλά και στήν κωμωδία , ανάλογα τήν παράσταση.
Στήν περίπτωση μας ή ιστορία αρχίζει κάπως έτσι .......
Τέσσερις φίλοι που θά μπορούσα νά πώ μέ ψυχή καθαρότερη από τήν ψυχή τής πλειοψηφίας τών ελλήνων τής χώρας μας ... καί βγάζω αύτό τό συμπέρασμα από τίς συναλλαγές ...ναί από τίς συναλλαγές που πέρναν μέρος συνήθως στό Μοναστηράκι τών Αθηνών και που οι χαμένοι κατά κάποιον περίεργο τρόπο είμαστε πάντα εμείς ... έτσι δεν βγαίνει άλλο συμπέρασμα ΄.
Ισως να φταίει οτι ότι ώς ναυτικοί τίς συναλλαγές του σπιτιού τίς έκαναν οι γυναίκες μας πάντα έτσι ή πείρα πάνω σέ αυτές είναι σχεδόν μηδενική.
Τέσσερις λοιπόν φίλοι που προχωράνε στό μικρό καθημερινό πανηγύρι της οδού Αθηνάς Ό Γιώργος ,ό Μανώλης , ό Γιάννης και ό μικρότερος ό Αγγελος τό πρώτο θύμα στήν περίπτωση μας ... ό Αγγελος που του τράβηξε τήν προσοχή ένας πάγκος μικροπωλητή που διαφήμιζε τήν πατέντα του.....ποιά πατέντα;
βίδωνε έναν πλαστικό κύλινδρο σε ένα λεμόνι που κατά τόν μικροπωλητή ο χυμός μαζευότανε στόν κύλινδρο χωρίς να υπάρξει όλη ή διαδικασία και ή ταλαιπωρία τού στιψίματος .. όλα αυτά χοντρικά .
Τό κόστος κάθε πλαστικού κυλίνδρου δεν θά έπρεπε να ξεπερνά τά 40 λεπτά του εύρώ αλλά λόγω πατέντας πού ό μικροπωλητής τό πάσαρε έφτανε τά τρία εύρώ ... ε ..ε.. πατέντα ήταν διάολε ...
ΑΑΑ φωνές ο Αγγελος ααα ρέ ωραίο θά πάρω δύο είπε βλέποντας τόν μικροπωλητή να κάνει τήν επιδειξη του με τό έν λόγω αντικείμενο ..... θά πάρω δύο και τό ήθελε ή γυναίκα μου ή κάτι παρόμοιο γιατί πονούσαν τά δάχτυλα της ξεφώνισε σάν να ανακάλυπτε τήν Ατλαντίδα .. και πλήρωσε τήν πατέντα 6 εύρώ γιατί πήρε δύο .
Καί να άξιζε ; ακόμα βιδώνω αλλά χυμός όλος και όλος δύο τρεις σταγόνες .
και εκτός τό κάζο βέβαια ...... Ο Μανώλης που καμιά κακή κουβέντα δεν ακούς από τό στόμα του ... μέχρι εκείνη τήν ήμέρα σημειώστε το αύτό .... έλεγε για νά καταπραΰνει τόν Αγγελο .....
Δέν πειράζει ρε ... φτωχός είναι ο θεός ήθελε να τά δώσεις αύτά για να πάρει ψωμί στό κάτω κάτω .
Πάμε μιά βόλτα από τήν κρεαταγορά να ήρεμήσεις για έξι εύρώ μήν χαλάς τήν ζαχαρένια σου.
Ετσι ξεκινώντας και οι τέσσερις σκασμένοι στά γέλια οι τρεις . .γιατί ό αλλος είχε σκάσει που πιάστηκε κορόιδο ... σιγά σιγά ξεχάστηκαν βλέποντας τίς τιμές 6,99 τό αρνάκι 5,90 ό κόκορας και πάει λέγοντας ...... μέχρι που θυμήθηκε ό Μανώλης λόγο τών γιορτών που πλησίαζαν να πάρει γιρλάντες για τό χριστουγεννιάτικο δέντρο ........ Παιδιά πρέπει να πάρω γιρλάντες γιατί θα μέ πρίξει ή γυναίκα μου και στήν φούρια του μπαίνει σε ένα κατάστημα στό δρόμο μας όπου σέ λίγο μέ ένα τεράστιο χαμόγελο έβγαινε κρατώντας τήν απόδειξη για τήν εφορία ή τελευταία και που έγραφε τό ποσόν τών οκτώ εύρώ ...... θά ήταν καλά τά πράγματα αν σταματούσαν εκεί αλλά ........
Απέναντι πουλούσαν τίς ίδιες γιρλάντες μέ τήν τιμή του ένος εύρώ .και για να επαληθεύσουμε οτι δεν μάς ξανάπιασαν κώτσο και δεν μοιάζουμε για μαλάκες μπήκαμε και αγοράσαμε άλλη μία ....
Φανταστείτε τό κάζο στο Μανώλη όταν ό Γιάννης του έλεγε ρέ Μανώλη θά μπορούσες να πάρεις τόν κόκκορα και κοντά σιγοντάριζε και ό Γιώργος μέ 5,90 θά είχες τόν κόκκορα Ρέ Μανώλη ...
Ο δέ Μανώλης μάς κοιτούσε και έλεγε κοίτα κοίτα μοιάζω για μαλάκας ρε παιδιά μοιάζω για μαλάκας ; ..
Καί σέ αυτήν τήν κατάσταση τόν πλησίασε και ό Αγγελος λέγοντας του σοβαρά .....
Μανωλάκη ίσως ό θεός ήθελε να δώσει τόν κόκκορα στον καταστηματάρχη και ......
Ό Μανώλης ακόμα μέ κυνηγά ξεστομίζοντας λέξεις που για πρώτη φορά τόν ακούγαμε να λέει και όλα αύτά για οκτώ εύρώ γιρλάντα.
