Καβαλάρηδες της σκέψης μου
ακόμα οι ιδέες .
Σπόρια σιωπής που φώναζαν .
Στόν ουρανό μου τά φύτευαν
χιλιάδες χελιδόνια .
Κι έβρεχε τριαντάφυλλα
και φεύγανε τ΄αστέρια .
Καί χόρευα σέ βράχο
προτού να τόν σκαλίσει ό έρωτας.
ησυχασμένος θέλω να είμαι .
Δέν θα χαρίσω τίποτα
τριαντάφυλλα κόκκινα
θά είναι τά λάφυρά μου
Κι άρίθμησα τούς κήπους
τού ουρανού μου.
ακόμα οι ιδέες .
Σπόρια σιωπής που φώναζαν .
Στόν ουρανό μου τά φύτευαν
χιλιάδες χελιδόνια .
Κι έβρεχε τριαντάφυλλα
και φεύγανε τ΄αστέρια .
Καί χόρευα σέ βράχο
προτού να τόν σκαλίσει ό έρωτας.
ησυχασμένος θέλω να είμαι .
Δέν θα χαρίσω τίποτα
τριαντάφυλλα κόκκινα
θά είναι τά λάφυρά μου
Κι άρίθμησα τούς κήπους
τού ουρανού μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου