ΔΗΜΑΚΑΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ......ΦΛΟΙΣΒΟΣ.

Μια χούφτα μαύρη γύρη Δημιουργός: φλοισβος, Δημακάκος Γιώργος Είδα τον ήλιο μες στο χθες, μπροστά μου μόνο νύχτα Μην μου δανείσεις ενοχές, από παιδί τις βρήκα Είμαι μικρός για να με δεις, μεγάλος να με νοιώσεις Μέσα μου κρύβω θάλασσες, θα φύγω πριν με σώσεις Βάλε να πιω λευκό κρασί, τον πόνο μου ν’ αγιάσεις Δεν σ΄ έχω δει ποτέ να κλαις και ξέχασες ν΄αλλάξεις Μ’ έκανες κι έμεινα πιστός, σαν την ψυχή που λαχταράει να σωθεί Και συ για πάντα ένας θεός, που απ’ τα λάθη μου μαθαίνει κι επιζεί Πως να γυρέψω λίγο φως, όταν το βλέμμα μου ραγίζει στη σιωπή; Μέσα στο τίποτα κενός κι είναι ο θάνατος ελπίδα και γιορτή Μαζί γυροβολήσαμε στου κόσμου το σεργιάνι Εσύ έμοιαζες άφθαρτος κι εγώ φθηνό σκαρί Το όνομά μου βάπτισες στης θάλασσας το λάδι για να θυμούνται κάποτε το σκυθρωπό παιδί Μα’ ρθε ο βοριάς και χόρεψε σ’ αυτό το πανηγύρι Σ’ αγκάλιασε, σε φίλησε και δάκρυσε κι αυτός Σ’αυτό που ήσουν πάντοτε, μια χούφτα μαύρη γύρη σε σκόρπισε μιαν άνοιξη στης λήθης τον βυθό....