Τοίχος από τσιμέντο υψώθηκε μπροστά μας ...ακτίνες ήλιου δεν περνούν .
Σκουριά στίς πύλες τού μυαλού , καρφιά παντού....
καρφιά τρυπάνε τίς παλάμες...... και οι θυμωμένες μάνες
για γυιούς, που τήν χαρά ψάχνουν να βρούν .
Τήν νύχτα ξαστεριά δεν βλέπουν ,
φεγγάρια μίκριναν θολά κι αυτά .
Ζευγάρια μάτια ερωτευμένων όνειρα δέν κάνουν
πνίγηκε στήν μιζέρια η ανθρωπιά .
ΑΝΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑ ....
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήωραιότατο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΝΑ.