Συνάντηση από τά παλιά . Σαν παραμύθι πάντα | |
| καλησπέρα της καρδιάς μου φίλοι. |
| Μά τό Θεό για ναυτικός δεν έχω δεί σειρήνες ......
Καί νόμιζα πώς πέθαναν στου Οδυσσέα τόν καιρό εχάθηκαν και εκείνες .
Εκάθησα στήν πέτρα ... Εκεί στήν πρωίμη δροσιά εκεί και τ΄οραμά σου ...... Ισως πάλι να μην είναι ...... λείπει τό άρωμά σου.
Καί μου μιλά μήν κλάψω τήν γέφυρα απ΄την ζωή στό θάνατο τώρα να τήν περάσω .
Τί νά προσφέρει ή ζωή μικρή ασημαντότητα αυτή ζητά να λάβει .......... Ό θάνατος μέσ΄τήν αιώνια φωτιά γιά μιά στιγμή τήν κάβει .
εκεί στήν πρώιμη δροσιά σε δυό δροσοσταλίδες .... κι άν ναυτικός δεν είχα δεί μέσα σε δύο σταλαγματιές μέ βρήκανε εκείνες .
Δέν είχα ούτε σχοινιά, ούτε συντρόφους .
|
|
|
|
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΑπάντησηΔιαγραφή