KANTADOROS.

Εμπενίζερ Δημιουργός: kantadoros, Ζάχος Κανταδόρος εδώ το γράφει Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ξέρω ένα πνεύμα που μισεί τις Κυριακές που παριστάνει της Γοργώς τη θυγατέρα έρημο κάστρο που χαρίστηκε στο χτες κι η αγάπη ξέχασε τα στήθια του σα σφαίρα Πέρασ’ αν θέλεις στο παράθυρο μπροστά ένα λυχνάρι θ’ αχνοφέγγει στο σκοτάδι θα ‘ναι τα στόρια ρημαγμένα και χρυσά θα δεις του τίποτα το μέτρημα το βράδυ Ξέρω ένα πνεύμα που μας έχει για σαλούς εμάς που τίποτα δικό μας δε ζητάμε με μύρια κύματα ξορκίζει τους γιαλούς μ’ αυτοί μας δέχονται στην άμμο και τραβάμε Έρχετ’ ο χρόνος και του πνίγει την κραυγή του παζαρεύει τα πετράδια για τις μέρες κι όποιος βαδίζει μες στα δέντρα την αυγή ακούει στο θρόισμα κατάρες και φοβέρες Ξέρω ένα πνεύμα που ήταν άνθρωπος παλιά αντί μπακίρια χάδι κράταγε στο χέρι τώρα ξοπίσω στης χαράς τη δρασκελιά χιμά το σούρουπο κραδαίνοντας μαχαίρι Είναι μια μάσκα ξεπλυμένη απ’ τον καιρό χάρτινα δόντια μπρος στου έρωτα τη ζάλη μάσκα που πούλησε τον πιο γλυκό καημό σε κάποιας δίσεκτης χρονιάς το καρναβάλι.[/color] Ζάχος Κανταδόρος Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2011